Vazgeç gecenin karanlığından Ben vazgeçtim sabah olacak Her yeni gün bana kuvvet olacak Kendime ördüğüm duvara karşı Sürü son hız kaderin üstüne doğru Hep dik olmayan yenik olacak Düşenin dostu yok kendi kalktı Son koz elinde huzur olacak Zor mu bu kadar zor mu? Yaşadığın kötü günü affedip yeniye uyanmak Olur mu söyle olur mu? Umudunu odalara hapsedip geceye göz yummak
Bende seni o gecelerde buldum Pişman değilim seviyordum Sonunda karanlık bi kuyuda boğuluyordum Kendi elini kendi tutan olmaz Hayat bu yalnız yaşanılmaz O karanlık kuyuya ufak bi sevgi ver GÜNEŞE LÜZUM OLMAZ
Çarş. Tem. 02, 2008 9:46 am